Περιγραφή

Η εμβληματική Γέφυρα των Αλυσίδων που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον Έλληνα μεγαλέμπορο και ευεργέτη του 18ου-19ου αιώνα Γεώργιο Σίνα, δεν είχε όνομα μέχρι το 1915.

H αρχική σκέψη ήταν, η πρώτη μόνιμη διέλευση του Δούναβη να λάβει το όνομά της από αρχιτέκτονες ή πριγκίπισσες, ενώ  ένας από τους πιο γνωστούς Ούγγρους  πολιτικούς χαρακτήρες ο Kossuth Lajos, πρότεινε το 1842 ότι θα έπρεπε να πάρει το όνομά του κόμη Széchenyi. Ωστόσο καμία από τις προτάσεις δεν έγινε αποδεκτή από το αρμόδιο Υπουργείο.

photo: Daniel Olah

Η ιδέα του Kossuth Lajos, παρόλο που υποστηρίχθηκε από πολλούς, δεν βρήκε σύμφωνο τον ίδιο τον κόμη Széchenyi ο οποίος έβλεπε κάποια πολιτική παγίδα στην πρόταση του αντιπάλου του.

Η Γέφυρα των Αλυσίδων ανακατασκευάστηκε πλήρως μεταξύ 1913 και 1915. Μόνο οι πέτρινοι πυλώνες, τα λιοντάρια και τα τελωνεία παρέμειναν στην αρχική τους μορφή. Κατά την ολοκλήρωση του έργου το φθινόπωρο  του 1915, οι κάτοικοι της Βουδαπέστης έκπληκτοι ανακάλυψαν ότι στην νέα πέτρινη επιγραφή στην μεριά της Βούδας, μπορούσαν να διαβάσουν   το όνομα του Κόμη Istvan Széchenyi ο οποίος ξεκίνησε την κατασκευή της γέφυρας .

photo: Yanny mishchuk

Η γέφυρα πήρε επιτέλους το όνομά της: « Γέφυρα Αλυσίδων Széchenyi ».

Γιατί ήταν τόσο ξεχωριστή αυτή η επιγραφή;  Επειδή η Γέφυρα των Αλυσίδων απλά δεν είχε όνομα μέχρι το 1915. Ο τίτλος “Γέφυρα Αλυσίδων” χαράχτηκε στην τσιμεντένια πλάκα  με απλά πεζά γράμματα, επειδή παρέπεμπε στην περιγραφή της δομής της γέφυρας  και όχι σε κάποια επίσημη ονοματοδοσία.

Η γέφυρα κατά την δεκαετία του 1840 αποκαλούνταν είτε ως μόνιμη γέφυρα είτε ως γέφυρα αλυσίδας, και δεδομένου ότι ήταν η μόνη γέφυρα για μεγάλο χρονικό διάστημα, δεν υπήρχε η ανάγκη να δοθεί κάποιο επίσημο όνομα.

Η ανάγκη προέκυψε μετά την ανέγερση της γέφυρας της Μαργαρίτας η οποία είχε πάρει ήδη το δικό της όνομα ενώ έγινε ακόμη πιο έντονη όταν  παραδόθηκε η Γέφυρα της Ελισάβετ, η οποία ήταν επίσης μια γέφυρα αλυσίδων και υπήρχαν πλέον δύο γέφυρες αλυσίδων στην πρωτεύουσα.

Η επιτροπή που συγκροτήθηκε για να τιμήσει τη μνήμη του Széchenyi ζήτησε επισήμως από το Μητροπολιτικό Συμβούλιο Δημοσίων Έργων να μετονομάσει τη γέφυρα, αλλά το υπουργείο απέρριψε τη μετονομασία. Γιατί; Επειδή ο όρος “Γέφυρα των Αλυσίδων” ήταν τόσο γνωστός εκείνη την εποχή μεταξύ των πολιτών της Βουδαπέστης, που θεωρήθηκε ότι θα προκαλούσε σύγχυση εάν πρόσθεταν άλλη μια λέξη στο όνομα της γέφυρας.

Τελικά πως μετονομάστηκε το 1915;

Ίσως το υπουργείο φοβόταν ότι η εικόνα της νέας γέφυρας θα προκαλούσε αντιδράσεις στο κοινό της Βουδαπέστης, οπότε ήθελαν να “συνδέσουν” τη νέα γέφυρα με την αρχική.

Σε κάθε περίπτωση, το υπουργείο δεν συμφώνησε με κανέναν για το όνομα, δεν υπήρξαν επίσημες γιορτές και εγκαινιάσεις κτιρίων λόγω του ‘Α παγκόσμιου πολέμου και απλώς χάραξαν το όνομα « Γέφυρα Αλυσίδων Széchenyi »στις πέτρινες επιγραφές της γέφυρας.

Η ηγεσία της Βουδαπέστης δεν δημοσίευσε κανένα δελτίο τύπου σχετικά με αυτό, δεν διοργάνωσε ειδικές γιορτές και δεν ανακοίνωσε ούτε το όνομα.

Το βάπτισμα πραγματοποιήθηκε σιωπηλά…

Πηγή: www.pestbuda.hu